F.B. Hotz – Een aalmoes in Tölz

Beschrijving

De huidige uitgave van ‘Een aalmoes in Tölz’ kent een lange voorgeschiedenis. In 1996 benaderde ik F.B Hotz via Ronald Breugelmans, een wederzijdse kennis met de vraag of ik een uitgave mocht verzorgen van zijn ongebundeld gebleven verhaal ‘Een aalmoes in Tölz’. Hotz antwoordde dat hij die toestemming zou verlenen mits ik hem zou weten te overtuigen van de noodzaak van zulk een uitgave. Vele malen ben ik toen begonnen met een brief aan de door mij zo bewonderde schrijver maar steeds stokte ik al na een paar regels. Dit kwam wellicht omdat ik zelf op dat moment ook niet erg overtuigd was van de kwaliteiten van het verhaal zoals ik het in «Tirade» had gelezen. Wel vond ik dat van zulk een belangrijk auteur ook zijn mindere werk in een fatsoenlijke uitgave beschikbaar diende te zijn. Ik veronderstelde dat dit niet een argument zou zijn waarmee ik de auteur zou kunnen overtuigen. Hotz overleed en een uitgave van het verhaal leek daardoor een onmogelijkheid geworden. Maar het liep uiteindelijk anders. Als ‘bijvangst’ bij de uitgave van de dagboeken van Van Oudshoorn, ons ter beschikking gesteld door Ingeborg de Moor,kwamen vijf brieven van Hotz aan haar vader Wam de Moor boven water. Van Marion Andersen, de nicht van Hotz, kreeg ik toestemming die brieven uit te geven. Op basis van deze uitgave gaf zij toestemming voor de huidige uitgave. Het sprak vanzelf dat ook deze uitgave bezorgd zou moeten worden door Jan Paul Hinrichs. Zijn ontdekking van het huis waar het verhaal zich afspeelt,leidde tot een speurtocht op het internet naar publicaties over Richard Riemerschmid, de architect die het betreffende huis ontwierp. Zo verwierf ik de in fraai  halfperkament gebonden jaargang 1914 van «Die Kunst» waarin het artikel waardoor Hotz zich vrijwel zeker liet inspireren. De afbeeldingen in dit boek stammen uit die uitgave. Ook vond ik in mijn eigen bibliotheek een boek over Münchener Jugendstil textielontwerpen, waaronder meerdere van Riemerschmid. Een kleine,bovendien onscherpe afbeelding van een ervan werd door Joost Veerkamp zodanig bewerkt dat het gebruikt kon worden voor de schutbladen van het boek.Ondertussen was ook de «Tirade»-tekst door Christianne Duchateau gedigitaliseerd en met veel geduld van talrijke storende fouten ontdaan.

Had ik het verhaal in de huidige opmaak in 1996 kunnen lezen, was het mij waarschijnlijk wel gelukt een brief te schrijven. Het is immers wel degelijk een prachtig en ook vrij typisch F.B. Hotz-verhaal. In plaats van die brief is er nu dit boek. Ik hoop dat we de auteur ermeehadden kunnen overtuigen.

Het boek, dat een omvang heeft van 56 bladzijden werd gedrukt op Zerkall en gezet uit een bij tijd en sfeer passende letter, de Marathon van Rudolf Koch uit 1931. Het werd gebonden in halflinnen met platten van Japans papier in de kleuren van het Verzameld Werk van Hotz. De eenmalige oplage bedraagt 75, met de hand genummerde exemplaren waarvan 60 voor de verkoop.

Er zal nog een luxe editie verschijnen in een oplage van 20 exemplaren waarvan 15 voor de verkoop welke in halfleer gebonden zal worden en gestoken is in een linnen foedraal.